Zo kun je sterker worden door pijn en verlies

Het is één van de levenslessen waar we allemaal mee te maken krijgen: pijn veroorzaakt door het verlies van iets of iemand. Verlies kan zich aandienen in vele vormen:

Het overlijden van een dierbare of familielid.
Ziekte van een dierbare of familielid.
Een miskraam.
Je baan.
Je relatie.
Je gezinsleven.
Je gezondheid.
Je ouderlijk huis.
Vriendschap.

Het verlies doet pijn. Hoe groter het verlies, hoe meer pijn en emoties je zult ervaren. Het kan voelen alsof er een zware deken over je heen ligt. Alsof de wereld donkergrijs is. Wakker worden en meteen die klap in je gezicht krijgen. Oh ja. Het is echt zo.

Rouw en stress

De pijn van het verlies kan zorgen voor gevoelens van rouw. Rouw is een stressvolle gebeurtenis die – afhankelijk van de grootte van het verlies – kan zorgen voor een aanhoudende stressreactie in je lijf. Deze chronische stress kan dan stressklachten veroorzaken. De intensiteit van de stress en stressklachten hangt dan samen met de grootte van het verlies. Hoe groter het verlies, hoe stressvoller het is.

De verschillende fases van verlies

Bij deze ingrijpende levensgebeurtenissen doorloop je een aantal fases. In het begin kan er ontkenning zijn. De mate van ontkenning kan dan ook weer samenhangen met de grootte van het verlies. Maar er komt nog meer op je bordje.

Hoop.

Boosheid.

Machteloosheid.

Schuldgevoel.

Pijn.

Verdriet.

Leegte.

Je gevoel en emoties gaan op en neer. Heen en weer. Het verdriet kan je in golven overspoelen. Ook dat zal op en neer gaan. In het begin kunnen de golven heel groot zijn. Het kan voelen alsof het je overspoelt. Je kunt dan even niets anders dan het doorleven. Maar dan worden de golven op een bepaald moment ook minder.

Minder vaak.

Minder hoog.

En weet je? Op een moment is daar ook een eerste keer een gevoel van acceptatie. Dat zegt niet meteen dat je er al bent. Want die hele rits emoties en gevoelens kunnen zich meerdere keren aandienen. De momenten van acceptatie óók. Steeds vaker. Het verdriet zal slijten. En soms zul je het weer voelen.

Omgaan met verdriet

Het leven gaat door. Hoe moeilijk dat ook is als jouw wereld lijkt stil te staan. Soms zal het prettig voelen om de pijn even ‘uit’ te zetten. Zodat je door kunt gaan met de dingen die ook gewoon doorgaan. Je werk. Je studie. Je gezin. De alledaagse dingen.

Toch is het ook goed om je verdriet er soms te laten zijn. Om je te uiten.

Praat.

Huil.

Schrijf.

Gooi het eruit.

Wat ook maar werkt voor jou.

Je hoeft er niet tegen te vechten. Misschien kun je zelfs wel groeien naar acceptatie van je verdriet. Want als je verlies heel groot is, kan het misschien zelfs louterend werken om te accepteren dat het verdriet een beetje bij je hoort. Een litteken op je ziel. Soms is het er weer even. Het is wat het is. Wees extra lief voor jezelf. Dat gaat je beter helpen dan vechten met jezelf.

Sterker worden door pijn en verlies

Het verlies kan er ook voor zorgen dat je sterker wordt. Want middenin die orkaan van gevoelens is er ook iets waar je wél invloed op kunt uitoefenen.

Jij.

Hoe dan?

Je kunt iets náást je verlies zetten. Je focus verleggen van je pijn naar iets anders. Een nieuw doel. Iets wat je gelukkig maakt. Of iets wat je een goed gevoel geeft. Waar je positieve energie van krijgt. Misschien kun je andere mensen helpen en je leven meer zingeving geven. Of je kunt in de spiegel kijken wat je zou kunnen leren van je verlies.

Verleg de aandacht van je verlies naar een nieuw doel. Dit zal je helpen te helen. Om de pijn stap voor stap los te kunnen laten.

Alleen jij kunt bepalen wanneer je de ruimte voelt om iets naast je te verlies te zetten. Als de golven van verdriet je nog te veel overspoelen, is het vast lastig om je hiertoe te zetten. Maar als je eenmaal een beetje ruimte voelt, kun je hier eens over nadenken. Want echt, er kan iets goeds voortkomen uit je verlies. Ook voor jou. Zelfs als je dat nu nog niet ziet.

Mijn verlies

Ook ik heb in mijn leven leren omgaan met verlies. En eerlijk? Ik schrijf dit met tranen in mijn ogen. Ik denk aan wat en wie ik verloren heb. Mijn ouders. Mijn ouderlijk huis. En terwijl ik dit schrijf, voel ik het verlies weer even. Maar het is goed nu. Het hoort bij mij. Het heeft me oersterk gemaakt. Ik leerde dat verdriet uiteindelijk overgaat in gemis. Ik stelde na het verlies van mijn moeder mijzelf tot doel om gezonder te leven. Ik stopte met roken, ging meer bewegen en gezonder eten. Ook heeft juist dat grote verlies ervoor gezorgd dat het mijn werk werd om andere mensen te begeleiden.

Van verlies naar heling

Het allerergste kan gebeuren en dan komt er tóch weer een dag dat het beter gaat.

En nog één.

Ook voor jou zal dat zo gaan. Het cliché is waar. Verdriet slijt. Op termijn zal het verdriet zachter zijn. De golven van verdriet gaan weer kabbelen. Onthoud dat als jij er nog middenin zit. En ooit, als je verlies geheeld is, zul je tegen jezelf kunnen zeggen: