Het gebeurt recht voor je ogen: langzaam maar zeker zie je je partner richting een burn-out gaan. Je hebt beter in de gaten dan je partner wat er mis gaat. Je merkt dat de ander prikkelbaarder is. Je partner kan steeds minder goed ontspannen. Zijn of haar gedrag wordt anders en er kan ook sprake van zijn dat men zich meer terugtrekt. Je relatie komt onder druk te staan. Er zijn tal van signalen dat het niet goed gaat met je partner. Je lijkt hem of haar niet te kunnen bereiken. Je probeert het steeds harder, maar toch zie je gebeuren dat hij of zij burn-out raakt. Dat is moeilijk voor je partner, maar zeker ook voor jou.

Wat te doen als je partner een burn-out heeft

Omgaan met je partner die een burn-out heeft, is zwaar en emotioneel. Het legt veelal een flinke druk op je relatie. Onderstaand effectieve tips om je richting te geven hoe je hiermee om kunt gaan en wat je stap voor stap kunt doen.

• Informeer jezelf over een burn-out en waar je partner mee worstelt. Dit kan natuurlijk via deze site. Gebruik deze informatie om het je partner te laten lezen.
• Het is de taak van de huisarts om een diagnose te stellen. Ga niet zelf een diagnose stellen op basis van ander gedrag van je partner. Als er nog geen diagnose is, is de eerste stap om je partner te overtuigen om naar de huisarts te gaan. Baseer je hierbij op de feiten en klachten die je ervaart en geef voorbeelden. Let wel: dit is vaak ook de moeilijkste stap voor je partner. Er spelen meestal gevoelens van schaamte mee. De huisarts bezoeken is dan vaak een eerste stap naar erkenning van de klachten.
• Als de huisarts de diagnose burn-out stelt, zal er hoogstwaarschijnlijk worden geadviseerd om een hulpverlener in te schakelen. Blijf zelf zo veel als mogelijk uit de rol van hulpverlener. Dus ga niet constant zeggen wat hij of zij wel of niet moet doen. Je kunt eventueel meegaan naar het eerste gesprek met de hulpverlener, maar alleen als je partner dit prettig vindt.
• Je partner kan mogelijk worstelen met gevoelens van schaamte. Toon begrip. Geef ruimte om te praten als hij of zij dat wil.
• Probeer je eigen emoties buiten het gesprek te houden. Je partner kan daar hoogstwaarschijnlijk even niets mee.
• Natuurlijk wil je je partner helpen. Maar wil hij of zij dat eigenlijk ook? Maak dit bespreekbaar en stel open vragen:

Hoe kan ik je het beste helpen?

of

Wat kan ik voor je doen?

• Onthoud: luisteren is vaak belangrijker dan met oplossingen komen.
• Zoek samen ontspanning en activiteiten die energie geven. Ook als je partner zegt “geen zin of puf te hebben”, is het juist goed dat er iemand is die een zetje in de goede richting kan geven. Een wandelingetje van 15 minuten kan al bijdragen aan het herstel. Maak de ontspanning of activiteit zo klein dat het voor je partner aanvaardbaar voelt om te proberen.
• Geef de ander ruim de tijd om te herstellen. Oefen geen druk uit, dit werkt averechts.
• Als de burn-out een werkgerelateerde oorzaak heeft, dan kan het zijn dat je partner het contact met het werk als zeer stressverhogend ervaart. Kijk of je hierbij kunt helpen door op te treden als tijdelijk contactpersoon voor het contact met de werkgever.
• Blijf betrokken, ook al is dat moeilijk als je partner prikkelbaar en negatief is.

Zorg ook voor jezelf

Ja, er wordt meer van jou gevraagd. De zorg voor jezelf is daarom óók belangrijk. Je kunt niet alles overnemen. Geef goed je eigen grenzen aan. Het is voor het herstel van je partner misschien wel nodig dat je even op de tweede plaats komt. Kijk of er iemand in je omgeving is bij wie je zelf steun kunt zoeken. Bij je partner zal je hiervoor minder ruimte krijgen.

Hulp

Misschien kan ik iets voor jou of jullie betekenen. Ik ben zeer ervaren in het effectief begeleiden van mensen met stress en/of burn-out.